انجمن سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی دانشگاه شاهد
استافیلوکوک اورئوس (طلایی) مقاوم به متی سیلین یا Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus به اختصار مِرسا (MRSA) یکی از عمده‌ترین زیرگونه‌های (استافیلوکوک(Staphylococcus) است و تفاوت آن با سایر زیر گونه‌ها، مؤثر نبودن آنتی‌بیوتیک‌های معمولی در درمان آن است.
بر اساس آمار های اخیر بدست آمده از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها؛ در سال 2017 بیش از 119000 نفر در آمریکا از عفونت های خونی ناشی از MRSAرنج می بردند و نزدیک به 20000 نفر جان خود را در از دست دادند.
به علت مقاومت MRSAدربرابر انتی بیوتیک (تنها داروی موجود در برابر عفونت های میکروبی)، به یکی از بزرگترین مشکلات مراقبت های بهداشتی تبدیل شده است، همچنین این باکتری می تواند در یک شرایط خاص مانند بیماران دارای نقص ایمنی و یا در زخم های عفونی تهدید کننده باشند.
اکنون مطالعات اخیر محققان دانشکده ی دامپزشکی مؤسسه Baker نشان داده است که خواص ضد میکروبی پروتئین های سلول های بنیادی می تواند یک روش درمانی مؤثر برای کاهش عفونت زخم های پوستی باشد.
نتایج تحقیقات نشان داد، درمان زخم ها به همراه ترشح نوعی از سلول های بنیادی می تواند در کاهش قدرت زنده ماندن MRSA مؤثر باشد. علاوه بر آن مشاهده شد که ترشح سلول های بنیادی در پیرامون سلول های پوستی، می تواند سبب تحریک آن ها شده و از سلول ها دربرابر باکتری های مهاجم دفاع کند.
درواقع نکته ی کلیدی، MSCs ها یا سلول‌های بنیادی مزانشیمی( Mesenchymal stem cell ) هستند، که نوعی از سلول های بنیادی است که می تواند از مغز استخوان، چربی، خون و دیگر بافت ها استخراج شود.
دکتر Charlotte Marxو دکتر Gerlinde R. Van de Walle ،در ازمایش های خود از MSCهای اسب استفاده کردند ،زیرا هم در اسب و هم در انسان ، انواع ویژه ای از زخم های مزمن وجود دارد که اغلب مقاوم به درمان بوده و دارای پیچیدگی های متخلفی می باشند و سبب عوارض و مرگ و میر بسیاری در آن ها می شود. تیم تحقیقاتی ابتدا شروع به ساخت یک مدل biofilm پوست اسب کرد. در واقع biofilm اجماعی از میکروارگانیسم های است که بر روی سطح ایجاد می شوند و در این حالت باکتری ها به خوبی بر علیه آنتی بیوتیک ها حمایت می شوند، حتی اگر باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک نباشد.
نمونه های پوستی مشتق شده از اسب هایی که به دلیل غیر مرتب با آزمایش کشته یا euthanize شده بودند، به مدت 3 روز کشت داده شدند و در طول مدت کشت، مرگ و میر سلولي و ضخامت اپیدرم ثابت باقی ماند. سپس با ایجاد زخم های یکسان بر روی نمونه های پوستی و تلقیح آن ها با MRSA مدل زخم های عفونی را ایجاد کردند. پس از آن، این زخم ها را به مدت 24ساعت با آنتی بیوتیک که به عنوان کنترل در آزمایش مورد استفاده قرار گرفت و ترشح MSCs، تحت درمان قرار دادند. پس از پایان دوره ی درمان، محققان میزان باکتری ها را به وسیله ی سنجش کلنی های شکل گرفته در هر واحد گرم بافت مورد نظر، اندازه گیری کردند.
نتایج نشان داد که فاکتور های رشد از سلول های مزانشیمی استرومایی (MSCs)اسب، که یک نوع سلول بنیادی است، بطور قابل ملاحظه ای زنده ماندن MRSA در سلول های جدید پوست ما را کاهش می دهد. علاوه بر آن مشاهده شد که ترشحات MSCs اسب، فعالیت ضد میکروبی در سلول های پوست را افزایش می دهد، که این امر به وسیله ی تحریک پاسخ های ایمنی، پیرامون سلول های پوستی صورت می گیرد”.
علی رغم اینکه که بسیاری از افراد مبتلا به MRSA ، دارای عواقب جدی نیستند، اما ممکن است برای آن دسته از افرادی که سلامتی‌شان به وسیله ی این باکتری های مقاوم به خطر افتاده است، کشنده باشد و استفاده از سلول های بنیادی میتواند روش جدید واحتمالی برای درمان MRSA ارائه دهد. امید است با شناسایی درمان های مؤثر دیگر میزان استفاده از آنتی بیوتیک ها را چه در دامپزشکی و چه در درمان انسان ها کاهش داد که برای مبارزه بر علیه مقاومت آنتی بیوتیکی بسیار مهم است.
ویراستار: فائزه شمس‌الدینی
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/09/210916124020.htm
