هدف گیری سلول های ایمنی می تواند رشد بعضی تومورهای مغزی را در کودکان آهسته کند

هدف گیری سلول های ایمنی می تواند [رشد] بعضی تومورهای مغزی را در کودکان آهسته کند.
تحقیقات روی موش ها نشان می دهد که نورونها و سلول های ایمنی برای افزایش رشد تومور در نوروفیبروماتوز نوع۱ با هم همکاری می کنند. کودکانی با نوروفیبروماتوز نوع۱(NF1) می توانند تومورهای مغزی و عصبی داشته باشند. اگر توموری در عصب بینایی که چشم را به مغز متصل می کند، رشد کند کودک ممکن است بینایی [اش] را از دست بدهد.
تحقیقات جدید نشان می دهد که مجاورت نورونهای غیر سرطانی و سلول های ایمنی موجب رشد تومورهای مغزی در نوروفیبروماتوز می شوند و هدف گیری آن سلول های ایمنی، رشد تومور را کاهش می دهد. محققان می گویند که این یافته ها به درمان های بالقوه جدیدی برای تومورهای مغزی سطح پایین (در مراحل ابتدایی) در افراد دارای NF1 اشاره دارد.
مولف ارشد، David H. Gutmann پروفسور نورولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و مدیر مرکز نوروفیبروماتوز دانشگاه واشنگتن می گوید: ” این حقیقت که سلول های عصبی و سلول های ایمنی برای پشتیبانی از یک تومور با هم برهمکنش دارند، یک راه جدید برای اندیشیدن در این باره است که چگونه تومورها ایجاد شده و رشد می‌کنند.”
” این تومورها، در سیستم عصبی ایجاد می‌شوند، اما تا همین اواخر، افراد کمی در نظر گرفته بودند که سلول های سرطانی به خودی خود می‌توانند نقشی در ایجاد و رشد تومور بازی کنند.”
Gutmann ، نویسنده ارشد مقاله در Nature Communications می‌گوید: ” این یافته ها نشان می دهند که ما باید سلول های عصبی را به عنوان شرکت کنندگان، یا [به عنوان] پیش برنده های ضروری در ایجاد سرطان در نظر بگیریم.”
NF1 در هر ۳۰۰۰ نفر ۱ نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. هر یک از انواع جهش ها در ژن NF1 باعث این وضعیت می شود.
در حالی که افراد دارای NF1 معمولا به خاطر ماه گرفتگی (birthmarks) روی پوستشان تحت مراقبت های پزشکی در می آیند، تقریبا یک پنجمکودکان دارایNF1 دارای تومور مغزی روی عصب بینایی خواهند بود که گیلومای بینایی(optic glioma) نامیده می شود که می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.
برای درک بهتر اینکه چه چیزی باعث پیشرفت و رشد این تومورهای مغزی در افراد دارای NF1 می شود، مولف اول، Xiaofan Guo دانش آموخته در آزمایشگاه تحقیقاتیGutmann و همکاران، موش های دارای جهش های NF1 و گیلومای بینایی را مورد مطالعه قرار دادند.
تیم [تحقیقاتی] قبلا کشف کرده بود که سلول های تومور در گیلوماهای بینایی توسط سلول های ایمنی که به شروع شکل گیری و رشد تومور کمک می کنند، پراکنده می شوند. ولی همچنین یک نوع سلول دیگر در اطراف تومور وجود دارد: نورونها.
با فرض اینکه نورونها نیز ممکن است در رشد تومور نقش داشته باشند، محققان، نورون های انسانی با جهش های NF1 که از سلول های بنیادی رشد کرده بودند را بررسی کردند. آن ها دریافتند که نورون ها پروتئینی آزاد می کنند که سلول های ایمنی ای که به عنوان سلول های T شناخته می شوند را فعال می کند که سپس [سلول هایT] پروتئین هایی که رشد سلول های تومور را پشتیبانی می کنند، می سازند.
یافته ها با داده ها از افراد با گیلومای سطح پایین(Low- grade) تطبیق دارد. یک آنالیز از دو پایگاه داده ی در معرض عموم [و] در دسترس نشان داد بیمارانی که تومورهای شان بیشتر از نوعی سلول T مشهور به سلول‌هایCD8+ T را داشتند، نرخ حیات کلی[عمومی] کمتری داشتند.
محققان می گویند: ” ایجاد اختلال در ارتباط بین نورونها، سلول های T و سلول های تومور، به طور بالقوه می تواند رشد تومور ها را آهسته کند. در مطالعه جدید، آنها سلول های T را از موش های دارای گیلومای بینایی حذف کردند، یا جلوی ورود سلول های T به داخل مغز آن موش ها را گرفتند‌. در هر دو سناریو، محققان دریافتند که در غیاب سلول هایT، گیلوماهای بینایی خیلی آهسته تر رشد می کنند‌.”
Gutmann می گوید: ” چیزی که ما اینجا داریم، یک راه جدید اندیشیدن درباره نحوه برهمکنش نورون ها و سلول های ایمنی با یکدیگر برای کنترل رشد تومور و افزودن بینش های مهم جدید در زمینه در حال ظهور علوم اعصاب سرطان است.”
” ما از مهار این برهمکنش های خطرناک برای توسعه استراتژی های جدید درمانی برای تومور های مغزی کودکان، هیجان زده هستیم.”
مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی ، مرکز علوم اعصاب سلولی و مولکولی McDonnellو مؤسسات ملی بهداشت بودجه این کار را تأمین کردند.

https://www.futurity.org/neurofibromatosis-nf1-immune-cells-brain-tumors-2354272/