انجمن سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی دانشگاه شاهد
تغییرات طولانی مدت در ساختار عضله‌ی قلب و فیبروز های شدید به وجود آمده‌ی حاصل از انفارکتوس قلبی به میزان قابل توجهی در روند درمان در مراحل بالینی تداخل ایجاد می‌کنند.
در حال حاضر هیچ روش موثر و کارآمدی برای پیشگیری یا درمان وجود ندارد لذا روش های درمانی نوین برای ارتقاء کیفیت زندگی افراد دچار ایسکمی قلبی بسیار حیاتی هستند.
از آنجا که اثر آنتی اکسیدانی و ضد التهابی گاز هیدروژن (H2) برای دانشمندان مشخص بود، سعی بر این بود تا مکانیسم احتمالی اثر این گاز روی فیبروز و تغییرات ساختار قلب پس از سکته روی مدل های حیوانی کشف شود.
محققان دانشگاه علوم پزشکی هاربین در کشور چین طی این فرایند موفق شدند موش‌های آزمایشگاهی (Rats) را که دچار سکته شده بودند، به مدت ۲۸ روز و هر روز ۳ ساعت در معرض گاز هیدروژن با غلظت ۲ درصد قرار دهند.
نتایج حاصل نشان داد که گاز هیدروژن به طور معناداری می‌تواند سبب کاهش میزان فیبروز و بهبود عملکرد قلب شود.
آزمایشات in vitro نیز ثابت کرده‌اند که گاز هیدروژن باعث کاهش آسیب به کاردیومیست در نتیجه‌ی کمبود اکسیژن، تسهیل مهاجرت وابسته به آنژیوتانسین II در فیبروبلاست های قلبی و کاهش التهاب بواسطه مهار پیروپتوز وابسته به NLRP3 در سلولهای میوکارد می‌شود.
DOI: 10.1111/jcmm.16863
