انجمن سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی دانشگاه شاهد
براساس نتایج فاز اول یک آزمایش بالینی چندمرحله ای که توسط محققی در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد رهبری می شد؛ پژوهشگران موفق به دستیابی به یک ایمونوتراپی جدید و ایمن در درمان بیماران مبتلا به نوعی سرطان خون به نام لنفوم غیرهوچکین شدند.
لنفوم غیرهوچکین
محققان بیان کردند : اگرچه بعضی از بیماران علائمی از کم خونی ناپایدار یا واکنش در محل تزریق نشان دادند ، اما بقیه عوارض جانبی قابل توجه این درمان کم بوده است .
این درمان ، ترکیبی از یک آنتی بادی تجربی ست که توسط محققان در استنفورد ایجاد شده و یک آنتی بادی ضدسرطان موجود در بازار با نام rituximab است . آنتی بادی تجربی به نام Hu5F9-G4، پروتئین CD47 را غیر فعال می کند که این پروتئین ، القا کننده سیگنال ” من را نخور” که مانع حملات ایمنی به سلول های سرطانی می شود ، می باشد . ترکیب آنتی بادی که برای درمان دو نوع لنفوم غیرهوچکین استفاده شده است شامل لنفوم سلول B بزرگ و لنفوم سلول فولیکولی می باشد .
پروتئین Cd47
از 22 نفری که در مرحله اول ثبت نام کرده بودند ، واکنش مثبتی به درمان نشان دادند و حدود یک سوم آن ها به بهبودی کامل از سرطانشان رسیدند .
MD,Ranjana Advani استاد پزشکی در استنفورد گفت : مشاهده خوب پیش رفتن روند درمان و پاسخ بالینی معنی دار آن ، بسیار خوشحال کننده است .
مقاله ای که نتایج آزمایش فاز یک را شرح داد در 1 نوامبر در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد . دکتر Advani نویسنده اصلی مقاله و MD,Sonali Smith، استاد پزشکی دانشگاه شیکاگو، نویسنده ارشد آن می باشد .
در سال2010، محققان به رهبری MD,Irving weissman، مدیر موسسه استنفورد در زمینه زیست شناسی سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی ، نشان دادند که تقریبا همه سلول های سرطانی خود را با یک پروتئین به نام CD47 می پوشانند . همان پروتئینی که مانند یک سیگنال ” من را نخور” بر سلول های ایمنی به نام ماکروفاژها اثر می کند .
دکتر weissmanو همکارانش ، بعدا یک آنتی بادی به نام Hu5F9-G4 تولید کردند که پروتئین CD47 را غیرفعال کرده و ماکروفاژها را برای احاطه کردن و بلعیدن سلول های سرطانی فعال می کند .
Rituximab یک آنتی بادی ست که تقویت کننده ی سیگنال های مثبت “من رابخور” می باشد .
قبلا نشان داده شده است که ترکیبی از rituximab و Hu5F9-G4 در مبارزه با سرطان های انسان در مدل های حیوانی به خوبی عمل می کند . اما این اولین نتیجه ی منتشر شده ی یک آزمایش بالینی از این درمان در انسان ها ست .
بررسی بالینی براساس مطالعات پیشین در مورد CD47 و نقش آن در سرطان ، انجام شده است . این بررسی در آزمایشگاه weissman و با سرمایه گذاری موسسه پزشکی بازساختی کالیفرنیا و موسسه تحقیقات سرطان لودویگ انجام شده است .
برای این بررسی کلینیکی ، ترکیبی از دو ماده rituximab و Hu5F9-G4 در 10 مرکز کلینیکی تهیه شد . تمام بیماران این پژوهش حداقل در دو درمان قبلی در پاسخ به این مواد ، ناموفق بودند و بیماری آن ها برگشت . محققان تزریق Hu5F-G4 به بیمار را با سیر صعودی آهسته بررسی کردند تا به نتیجه متفاوت دیگری دست یابند.
از 22 بیماری که در این آزمایش شرکت کردند ، 11 نفر به طور بالینی ، کاهش قابل توجهی را در سرطان هایشان نشان دادند .دکترAdvani بیان کرد : در 8 نفر از آن بیماران تمام نشانه های سرطان از بین رفته است . 3 بیمار دیگر در این آزمایش هیچ پاسخی به درمان ندادند و به علت پیشرفت بیماری، جان خود را از دست دادند .
اگرچه چیزهای زیادی وجود دارد که می تواند سلول های سرطانی را از بین ببرد اما برای بررسی واقعی یک درمان ، سوال این است که آیا می توان سلول های سرطانی را بدون آسیب به سلول های عادی کشت؟ دکتر Advani از این موضوع که محققان تنها عوارض جانبی جزئی را در بیماران مشاهده کردند بسیار خرسند بود .
دکتر Advani گفت : این بسیار هیجان انگیز است که سطح جدید بالقوه ایمونوتراپی مانند این داشته باشیم . ما برای اولین بار یک آنتی بادی داریم که ماکروفاژ ها را علیه سرطان فعال می کند و به نظر می رسد برای استفاده در انسان ها بی خطر باشد.
منبع: http://www.stemcellsportal.com
